Η ακόλουθη ανάρτηση είναι σχετική με σπίτια με υπόγεια σε ψυχρές περιοχές. Είναι σαφές ότι όταν υπάρχουν ελπίδες…

Η παρακάτω ανάρτηση αφορά σπίτια με υπόγειο στις ψυχρές περιοχές.

Είναι σαφές ότι όταν υπάρχει μια λίμνη νερού κοντά στους τοίχους θεμελίωσης είναι ένα πρόβλημα. Το νερό θα βρει κάθε ρωγμή και τρύπα και θα καταφέρει να μπει στο υπόγειο, που προκαλεί υγρασία και μούχλα, και μετατρέπει το υπόγειο σε ένα είδος σπηλιάς με βρύα και μούχλα.

Αλλά υπάρχει μια πιο σοβαρή απειλή για την ακεραιότητα του σπιτιού. Όταν έχουμε λακκούβες δίπλα στους τοίχους θεμελίωσης σημαίνει ότι το έδαφος είναι κορεσμένο με νερό. Όταν οι θερμοκρασίες πέφτουν πολύ κάτω από το μηδέν, όλο αυτό το νερό παγώνει και τι συμβαίνει με το νερό που παγώνει; Ο όγκος τους αυξάνεται κατά 10% περίπου και ασκούν τεράστια πίεση στους τοίχους. Ως αποτέλεσμα, οι τοίχοι διπλώνουν προς τα μέσα, δημιουργούνται βαθιές ρωγμές και μέρη του σπιτιού μπορεί να αρχίσουν να βυθίζονται. Σε περίπτωση παραμέλησης για 10+ χρόνια, είναι δυνατό να φτάσετε σε κατάσταση κατάρρευσης του τοίχου.

Η συγκέντρωση του νερού κοντά στα θεμέλια προκαλείται από την αρνητική κλίση του εδάφους προς το σπίτι. Αυτό το πρόβλημα επιδεινώνεται εάν οι υδρορροές είναι φραγμένες ή δυσλειτουργούν. Η ιδανική κατάσταση είναι η εξής: το νερό κατεβαίνει στις υδρορροές, και στο τέλος κάθε σημείου αποστράγγισης θα πρέπει να υπάρχει λύση για να μετακινηθεί το νερό τουλάχιστον ένα μέτρο μακριά από τα θεμέλια. Είναι σημαντικό ακόμη και στο σημείο που αποστραγγίζεται το νερό, η κλίση του εδάφους να είναι τέτοια που να μην υπάρχει δυνατότητα να επιστρέψει το νερό πίσω προς το σπίτι.

Θέλουμε το οικόπεδο δίπλα στο σπίτι (περίπου ένα μέτρο) να μην φτάσει ποτέ σε κατάσταση κορεσμού/λακκούβας. Εφόσον είναι μόνο υγρό, σε περίπτωση παγώματος το πρήξιμο θα είναι ελαφρύ. Αυτή η λωρίδα γης είναι το πολύ κάτω από την προεξοχή και δεν δέχεται πολύ άμεση βροχή. Όσο το έδαφος έχει κλίση μακριά από τα θεμέλια, δεν υπάρχει λόγος να σχηματίζονται λακκούβες δίπλα στο σπίτι.

Στην εικόνα: θέα από μέσα και έξω